Główne przyczyny urazów
Według współczesnej psychologii sportu najważniejsze przyczyny urazów w sporcie można podzielić na cztery grupy: fizyczne, środowiskowe, społeczno-kulturowe oraz psychologiczne. Najczęstsze fizyczne przyczyny urazów wśród dzieci i młodzieży to: zbytnia intensywność i częstotliwość treningu, niewłaściwa rozgrzewka, nieadekwatne przygotowanie motoryczne, a także brak regularnej kontroli medycznej. Szczególnie martwi zwiększona częstotliwość występowania urazów przeciążeniowych. Za duża dawka treningu sportowego serwowana sportowcom zbyt wcześnie wiąże się z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi zarówno dla ciała, jak i dla psyche młodego człowieka. Według raportu amerykańskich lekarzy pediatrów Rachel Biber oraz Andrew Gregory’ego z początku bieżącego dziesięciolecia, niemalże połowa urazów diagnozowanych u dzieci i młodzieży wynika właśnie z przeciążenia treningowego. Jak piszą sami autorzy: „Zespoły przeciążeniowe to przewlekłe urazy powstające pod wpływem powtarzającego się obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego bez odpowiedniego odpoczynku. Młodzi sportowcy są szczególnie podatni na te zespoły, ponieważ nadmiernie obciążany jest u nich układ kostny będący w fazie wzrostu. W etiologii tego typu urazów uczestniczą czynniki zewnętrzne, takie jak zbyt intensywne treningi, twarde powierzchnie treningowe lub korzystanie z nieodpowiedniego sprzętu, oraz wewnętrzne, do których należą: zmniejszona elastyczność i siła mięśniowa lub nieprawidłowe ułożenie kończyny względem osi (np. nadmierna pronacja stopy)”